Som

Foto de José Herménio Valério Gomes

ABRAÇO NA TUA SOLIDÂO

MERGULHANDO NO TEU OLHAR
POSSO LER DECLARAÇÔES DE AMOR
QUE TU MURMURAS AO LUAR
ACEITANDO ,ESTRELAS COMO FLORES

UMA DELAS A MAIS BRILHANTE
È UM BEIJO MEU PARA TI
HOJE ESTOU NUM LUGAR DISTANTE
MAS SEI...ESTÀS AI PARA MIM

OBSERVO NO TEU ROSTO
PASSEAR DUAS LÀGRIMAS CONTIDAS
NA PRISÂO DOS DESGOSTOS
QUE TOMBAM NA AREIA,E VÂO NO MAR DE SEGUIDA

ESTE NOSSO AMOR DIVINO
QUE ENTRE NÒS, FOI TÂO AMADO
AQUELE DIA PELA FORÇA DO DESTINO
NOS FOI AFASTADO

COMO O MAR BEIJA OS TEUS PÈS
SERÂO AS MINHAS CARICIAS
O BATER DO TEU CORAÇÂO È A TUA FÈ
DE ESTARES A VIVER AS NOSSAS DELICIAS

A NOITE È O COBERTOR DA NOSSA PAIXÂO
PARA VIVERMOS ESTE MUNDO PARALELO
ONDE EU POSSO ENTRAR NO TEU CORAÇÂO
GULOSO POR ALGO MAIS BELO

AGORA NASCE UMA FINA NEBLINA
QUE SE ERGUE SUAVE
SOBRE A ÀGUA CRISTALINA
QUANDO AINDA DORME A CIDADE

E À LUZ DAS ESTRELAS, DENTRO DA EXISTÊNCIA
DANCAM OS CISNES ,PARA OS AMANTES NA ETERNIDADE
ATENUANDO A MINHA AUSÊNCIA
NO SOM DE UMA MUSICA SEM IDADE.

21/08/2007(zehervago)

Foto de Albino Santos

VOLTO

Volto
mais saudoso a este “canto”
onde a palavra se renova dia a dia
onde tudo nos toca com encanto
onde nasce o sol da poesia

Volto
aos devaneios de olhos indiscretos
aos sonhos e desejos repartidos
aos encontros breves e secretos
ao deleite dos frutos proibidos

Volto
à vertigem de inéditos sabores
ao calor das palavras e sentidos
trazidas na voz de outros rumores
que segredam beijos aos ouvidos

e quando a noite cai dentro de nós
sai-me do peito um verso comovido
que se ouve como o eco reflectido
no som da minha própria voz…

Foto de Moisés Oliveira

Passado

Hoje velhos fantasmas voltaram a me procurar.
Desenterraram aquilo que esqueci, me esqueceram
do que quero lembrar.

Ando as vezes tão vazio, já fizeste falta, mas hoje o
que me falta é a falta que tu me fazias.
Sentavas em muitas cadeiras. Algumas já estão cheias,
contudo, muitas permanecem vazias.

O tempo tem me feito perceber que a vida não se joga
pra ganhar, mas sim para nunca perder.
Ao ganhar algo valioso a vida segue, ao perder, já
não vale a pena viver.

Não sofras por mim, as palavras passaram, assim como
passa o rio, embalado na correnteza.
Os tempos da vida não se correspondem, a estrela que morre,
deixa o brilho que nos ilumina, disso nunca se esqueça.

O bico do lápis cego que hoje aponto já escreveu amor,
saudade, carinho e atenção.
Quando dele saia rancor, apagava o erro, usava a borracha
pra escrever perdão.

Minha velha borracha de apagar mágoas já não mais apaga,
se desgastou com o tempo, de tanta repetição.
Ela foi feita pra mudar detalhes, sonhos e vontades, não pra
esconder os erros do coração.

Antes escrevia triste, angustiado, borrava a folha molhada,
chorava a falta do papel à mão.
Já não escrevo por tristeza, as palavra chegam atrasadas,
ignorando a cura do coração.

Minha chuva salgada de sentimentos já encheu os olhos, já
piscou o raio e já passou verão.
Agora escrevo o passado, a tinta que sai da caneta retrata
o som do trovão.

Foto de layellen

Feliz de quem é Amado.

Feliz de quem é amado
De forma sincera, assim.
É como barco aportado
Em porto seguro, enfim.

Navegue no mar sem fim
Veleje no amor que é dado
Feliz de quem é amado
De forma sincera, assim.

E neste amor embarcado
Iluminado festim
Seja o amor abençoado
Ungido ao som de clarins.
Feliz de quem é amado.

Foto de annytha

PORQUE HOJE É SÁBADO!!!

Hoje o dia amanheceu lindo, e ensolarado, porque hoje é sábado! Os pássaros estão alegres e parecem cantar uma linda canção de amor, porque hoje é sábado! A praia está repleta de gente disputando um lugarzinho na areia pra armarem os seus gurdas-sol, as crianças brincam alegremente com suas conchinhas e pás, criando castelos de areia, os casais de namorados parecem mais apaixonados, por que hoje é sábado! O mar estar tranquilo, as areias, apesar da hora, não estão muito quentes; as pessoas enchem seus carros e viajam com a família, por que hoje é sábado! Os shoppings estão cheio, os cinemas estão lotados, porque hoje é sábado! Nos restaurantes, veem-se pessoas esperando que desocupe uma mesa pra almoçar com a sua familia, ao som de uma bela música, por que hoje é sábado! Outros, preferem ficar no conforto do seu lar, curtindo a sua familia, aproveitando o que há de melhor, por que hoje é sábado! Igrejas ficam lotadas pelos seus fiéis, onde fazem uma manhã de consagração Ao Deus Altíssimo, por que hoje é sábado! As mulheres se arrumam mais, pra ficarem mais lindas para os seus amados, por que hoje é sábado! E enquanto tudo isso acontece, estou aqui, relatando esse dia que parece mágico, porque hoje é sábado! E que Deus continue abençoando esse dia de Sábado, porque amanhã é domingo, dia de descanso, porque aproveitaram o dia de Sábado !!!
Curtir · · Promover

Foto de Carmen Vervloet

Deleite

Vaga a noite vagabunda,
a lua renasce nua,
tão minha, tão sua,
a rosa transpira orvalho, sua...
As estrelas quais pirilampos
deixam o céu a meia-luz
enquanto faço o pontilhado
marcando o ritmo
no balanço do corpo sensual,
sangue fervente,
alma fluente,
pele ardente,
mente imprudente,
delírios e beijos,
a boca consente,
sempre ao som
de Vinícius e Tom,
pródiga de carícias!
No rito da luxúria
a pena empena,
no desejo dos corpos,
canto e sussurro,
pomar de delícias!
Lençóis amassados,
meu corpo tão leve
que até seu suspiro me levanta!

Foto de Carmen Lúcia

O sineiro

Ressoa o sino...
Badaladas ininterruptas,
simultaneamente
sonoras e abruptas.
Celebra o quê?
O que comemora?
O dia que nasce?
A tarde que morre?
A chegada?
A partida?
O encontro?
A despedida?
Soleniza funeral?
Da morte, um sinal?

E o sineiro não se cansa,
persiste até onde o som alcança
ultrapassando sua barreira...
Pendurado na corda,
envergadura torta,
cumpre a missão rotineira.
Lembra o corcunda
das badaladas soturnas
da catedral de Notre Dame.
Incompreendido, sofrido,
quase sem alma, inânime,
jorra sua deformidade,
a dor do amor- castidade
ao ribombar o sino
que trepida a cidade.

_Carmen Lúcia_

Foto de Rosamares da Maia

Melodia da Vida - Renovação

Melodia da Vida- Renovação

Ouço o ritmo da melodia, atento acompanho.
Vejo que o mundo todo suavemente dança,
Os passos cadenciados revelam o meu sonho.
Novamente tenho os olhos vivos de criança.

Tudo é somente som, mágica melodia.
Minha alma é uma partitura, simples,
E o meu corpo flutua sem peso, leve.
Passos no tom da vida em pura harmonia.

A água corre, canta em ritmo natural,
O vento sopra lufadas nas folhas que sobem,
Em seu balé dançam cantam, se encantam.
Não é sonho, o mundo que vejo é real.

Acho graça nas asas do pequeno beija-flor,
Que para no ar faz a corte e beija a sua flor,
Admiro as abelhas trabalhadeiras em sua obra
Buliçosas borboletas ao sol fazendo manobras.

Todos engravidam de pólen a natureza,
Promovem o encontro de amantes distantes.
Que olhos não veem, mas o amor tem certeza.
Toda a vida se renova em ritmo constante.

Fecho os meus olhos, deixo fluir a melodia,
Sou a orquestra, meu corpo é instrumento.
Que toca no mesmo diapasão em total sinergia.
Com os pés na água que corre, sou parte da magia.

A vida com mais capricho me desenha natural.
E sou como a folha flutuando ao vento, breve.
Renovada no encontro distante dos amantes.
Gravida do amor que não vejo, mas sei, é real.

Foto de Mitchell Pinheiro

Tão distante por um milímetro

A mente robotizada de uma rotina fria
Alimenta o medo do que é bom
Chama de loucura bela fantasia
Silencia o desejo e abafa o som.

O pensamento perdido de uma noite vazia
Condena o perjúrio da insossa formalidade
Sendo desnecessário momento de agonia
Se a razão é mentira e a emoção é verdade.

Quando o silencio solitário me conduz ao exílio
A mente condena minha sensatez
E se me toma como louco por evitar martírio
Então renuncio minha Lucidez.

Foto de Carmen Vervloet

Ao Som do Violino

O spalla, com seu arco de madeira,
fricciona as cordas do violino
amaciadas pelo breu da noite
nas crinas do meu cavalo alazão.
Tira um som morno, aveludado,
varrendo as cinzas do meu coração.
Misturam-se nossas almas...
Tudo é calma!
Seu timbre soprano
retira-me o eu urbano
e incita-me a cavalgar pelos campos
em delírios, alegria, canto,
desejos, arrepios, encantos...
Prantos evaporados,
medos incinerados...
Sonhos perseguidos,
na garupa do meu cavalo alazão,
ardendo em paixão!
Sem luneta, sem lupa,
sonhos perseguidos a olhos nus
com a esperança que indica a luz!

Páginas

Subscrever Som

anadolu yakası escort

bursa escort görükle escort bayan

bursa escort görükle escort

güvenilir bahis siteleri canlı bahis siteleri kaçak iddaa siteleri kaçak iddaa kaçak bahis siteleri perabet

görükle escort bursa eskort bayanlar bursa eskort bursa vip escort bursa elit escort escort vip escort alanya escort bayan antalya escort bayan bodrum escort

alanya transfer
alanya transfer
bursa kanalizasyon açma