Orvalho

Foto de von buchman

VOCE ME TRAZ...

VOCÊ ME TRAZ . . .
O PERFUME DE UMA FLOR ,
O BRILHO DAS ESTRELAS
O ORVALHO DA MANHÃ
A PUREZA DO AMAR...

VOCÊ ME TRAZ . . .
A BRISA DO MAR
O CANTO DAS SEREIAS
O POR DO SOL NUMA ILHA DESERTA
O DESABROCHAR DE UMA ROSA
A CARÍCIA DE UM AMOR
OS DESEJOS DE UMA PAIXÃO...

VOCE ME TRAZ . . .
A REALIZACÃO DE UM SONHAR
A CERTEZA DE UM APAIXONAR
O SATISFAZER DE UM AMAR...

VOCÊ ME TRAZ ...
A MULHER DOS MEUS SONHOS
A GATA DOS MEUS DESEJOS
A PLENITUDE DOS PRAZERES
E A DELÍCIA DE TE AMAR...

. . . . . . . . . . . . . .
Tenhas meu Eterno Admirar!
Mil e Um beijos de Mel....
Mimos de Eterna Paixâo
neste Lindo Coração . . .

Foto de von buchman

AO TE VER PASSAR MINHA DOCE PAIXÂO . . .

CERTO DIA TE VI PASSAR
NOSSOS OLHOS SE CRUZARAM
E ALGO LINDO FICOU NO AR...

TEU JEITO MEIGO DE OLHAR
A EXPRESSÃO DE TEU SEMBLANTE
ME FAZ PAIRAR DE TANTO TE DESEJAR

ESPEREI DIAS ,
PRA TE VER DE NOVO PASSAR.
QUANDO TU CHEGASTE
MEU CORAÇÃO FICOU A PULAR
MINHAS MÃOS GELADAS E O SUOR A PINGAR.

PUDE TEUS OLHOS OLHAR
SENTIR NO AR TEU CHEIRO E PERFUME
QUE ESTAVAS A USAR...
AI . . . QUE COISA LOUCA
ESTE SENTIMENTO QUE ESTÁ A ROLAR...

VOCE PASSA E ME FAZ DELIRAR
BATE A VONTADE LOUCA DE TE AMAR
ÉS LINDA, COMO UM BOTAO DE ROSAS AO ORVALHO,
QUE MULHER BELA, PELA QUAL FUI ME APAIXONAR...

TE ESPERO TODOS DIAS , PRA TE VER PASSAR
PARA PODER MEUS SONHOS REALIZAR
SENTIR MEU SER A TE DESEJAR...
ÉS MEU SONHO, ÉS MEUS DESEJOS
MAS SEI QUE UM DIA VOU TE AMAR...

QUANDO TU VAIS EMBORA
NÃO CONSIGO DEIXAR DE TE AMAR.
MEUS OLHOS VERTEM LÁGRIMAS DE AMOR.
MAIS UM DIA VOU TER QUE ESPERAR
PARA TE VER NOVAMENTE PASSAR
. . . . . . . . . . . . . .
Tenhas meu Eterno Admirar!
Mil e Um beijos de Mel....
Mimos de Eterna Paixâo
neste Lindo Coração . . .

Foto de von buchman

SONHO DE AMOR NO BOSQUE

Certa feita, passeava em um lindo bosque
bem cedinho com o sol a despertar.
Sentia uma brisa deliciosa meu rosto tocar,
que tinha um certo gosto
que pairava no ar
era teu perfume
aquela coisa gostosa do teu amar .

Logo meu coração se afogou na saudade
de teu corpo
dos teus carinhos
dos teus beijos
do teu amar...

Senti uma gota do orvalho na minha face rolar,
deixando-me numa cruel dúvida,
se aquela gota não era lágrima de amor
que meu coração deixava escapar.

Senti um arrepio na minha pele,
logo meu corpo pedia o teu para me esquentar.
Minha boca ficou seca só em ti pensar.

Ao te ver junto a mim chegar,
senti o coração saltar.
O seu pulsar me ansiava,
minhas mãos suavam.
Estranha sensação acelerou o meu coração,
fazendo-me te desejar!

Vi tua boca úmida abrir,
teus lábios carnudos me desejar
delirei como louco,
só em pensar em ti tocar.

Sentei contigo a sobra de uma linda árvore
Juntinho a beira de um lago,
nossos olhares de desejos
foram se fundindo
em um clima de apaixonar...

Tendo-te, então, com imensa paixão.
Como é bom só relembrar !
Que coisa gostosa ,
muito deliciosa
que neste passeio veio a me realizar.

Pude te trazer bem perto do meu peito
e ali fiquei . . .
A eternamente te amar...

. . . . . . . . . . . . . . .

Tenhas meu Eterno Admirar!
Mil e Um beijos de Mel....
Mimos de Eterna Paixâo
neste Lindo Coração . . .

Foto de Dennyse Psico-Poeta

Contradição

Sou o desgosto que encontra o amor
Sou o poeta que se contradiz
A criança que quer ser feliz
Se santificando ao ser pecador.

Sou o escuro que sabe iluminar
Sou o tesouro encontrado
O boêmio apaixonado
Morrendo de tanto amar.

Sou o silêncio da agonia
Sou o sol do entardecer
O orvalho do amanhecer
Chorando de alegria.

Sou a mão que bate na porta
Sou a presteza da morosidade
A escada da verdade
Lutando para não ser morta.

Sou a vergonha do vagabundo
Sou a perversão do bondoso
O centímetro mais grandioso
Tendo nada e sendo tudo...

Denise Viana
Psico-Poeta

Fiz este a muito tempo, aliviando mágoas já esquecidas.. mas gosto, por isso tá aí...

Foto de Joaninhavoa

A Pulsação e o Bater do Coração

Sempre meu pulsar sinto, e mais quando te aproximas
Dispara meu coração, quando teus olhos olham os meus
Tu me tocas tu me acaricias, e eu passo meus lábios nos teus
Que são os meus molhados de orvalho e magias

Tua pele é a minha por sintonia, tua forma me atraí me chama
Clama por sua alteza, simplifica a nostalgia e aplica tua mestria
Vinga por cima ou por baixo, debaixo dos panos do ardor d`chama
Deleta o “h” do precedente, vira ao real o fruír d`alegria

E já sobre a cama deitados, em que a ilusão se disfarça de verdade
Redimimos no amor e na paixão, as nossas mentiras e disfarces
Somos a síntese de nós mesmos, o encontro

Com o que nós somos, fuga ao que não somos
Fragmentos semeados, fazendo busca do que imaginamos ser
Fruídos como uma bênção amada em segredo!

JoaninhaVoa, In “Meus Amores”
(10/05/2008)

Foto de DRESS

JÓ 38 *~

1 DEPOIS disto o SENHOR respondeu a Jó de um redemoinho, dizendo:
2 Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?
3 Agora cinge os teus lombos, como homem; e perguntar-te-ei, e tu me ensinarás.
4 Onde estavas tu, quando eu fundava a terra? Faze-mo saber, se tens inteligência.
5 Quem lhe pôs as medidas, se é que o sabes? Ou quem estendeu sobre ela o cordel?
6 Sobre que estão fundadas as suas bases, ou quem assentou a sua pedra de esquina,
7 Quando as estrelas da alva juntas alegremente cantavam, e todos os filhos de Deus jubilavam?
8 Ou quem encerrou o mar com portas, quando este rompeu e saiu da madre;
9 Quando eu pus as nuvens por sua vestidura, e a escuridão por faixa?
10 Quando eu lhe tracei limites, e lhe pus portas e ferrolhos,
11 E disse: Até aqui virás, e não mais adiante, e aqui se parará o orgulho das tuas ondas?
12 Ou desde os teus dias deste ordem à madrugada, ou mostraste à alva o seu lugar;
13 Para que pegasse nas extremidades da terra, e os ímpios fossem sacudidos dela;
14 E se transformasse como o barro sob o selo, e se pusessem como vestidos;
15 E dos ímpios se desvie a sua luz, e o braço altivo se quebrante;
16 Ou entraste tu até às origens do mar, ou passeaste no mais profundo do abismo?
17 Ou descobriram-se-te as portas da morte, ou viste as portas da sombra da morte?
18 Ou com o teu entendimento chegaste às larguras da terra? Faze-mo saber, se sabes tudo isto.
19 Onde está o caminho onde mora a luz? E, quanto às trevas, onde está o seu lugar;
20 Para que as tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas da sua casa?
21 De certo tu o sabes, porque já então eras nascido, e por ser grande o número dos teus dias!
22 Ou entraste tu até aos tesouros da neve, e viste os tesouros da saraiva,
23 Que eu retenho até ao tempo da angústia, até ao dia da peleja e da guerra?
24 Onde está o caminho em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?
25 Quem abriu para a inundação um leito, e um caminho para os relâmpagos dos trovões,
26 Para chover sobre a terra, onde não há ninguém, e no deserto, em que não há homem;
27 Para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer os renovos da erva?
28 A chuva porventura tem pai? Ou quem gerou as gotas do orvalho?
29 De que ventre procedeu o gelo? E quem gerou a geada do céu?
30 Como debaixo de pedra as águas se endurecem, e a superfície do abismo se congela.
31 Ou poderás tu ajuntar as delícias do Sete-estrelo ou soltar os cordéis do Órion?
32 Ou produzir as constelações a seu tempo, e guiar a Ursa com seus filhos?
33 Sabes tu as ordenanças dos céus, ou podes estabelecer o domínio deles sobre a terra?
34 Ou podes levantar a tua voz até às nuvens, para que a abundância das águas te cubra?
35 Ou mandarás aos raios para que saiam, e te digam: Eis-nos aqui?
36 Quem pôs a sabedoria no íntimo, ou quem deu à mente o entendimento?
37 Quem numerará as nuvens com sabedoria? Ou os odres dos céus, quem os esvaziará,
38 Quando se funde o pó numa massa, e se apegam os torrões uns aos outros?
39 Porventura caçarás tu presa para a leoa, ou saciarás a fome dos filhos dos leões,
40 Quando se agacham nos covis, e estão à espreita nas covas?
41 Quem prepara aos corvos o seu alimento, quando os seus filhotes gritam a Deus e andam vagueando, por não terem o que comer?

Foto de Teresa Cordioli

SÓ EU E VOCÊ... (Dueto)

SÓ EU E VOCÊ... (Dueto)

(Gilbertojúnior-29/04/2008)

Vem repousar seu corpo, seu olhar tão lindo,
Se deitar, aos pouco, nos meus pensamentos,
Quero escutar, o som, quando vens sorrindo,
O botão da rosa para o sol se abrindo,
Quero regar com lágrimas divinal momento...

Vou ficar parado, quero estar sentindo,
A brisa da noite perfumar teu corpo...
A dor da saudade quero ver fugindo,
Serviçal da lua, bela, assistindo...
Duas bocas loucas num único gosto...

Quero a noite toda, quero amanhecer...
Quero vida, e mais, nesses meus segundos,
Vou te dar minh'alma, vou te pertencer...
Os momentos eternos, só eu e você...
Ilusão e vida nesse nosso mundo...

=============================================

Teresa Cordioli
29/04/2008

Chego de mansinho, olho em teus olhos brilhantes
Deito meu corpo em teu peito, por um instante..
Ouço teu coração, seu respirar, sorrindo para mim
E eu tal qual uma rosa ao sol, pétalas se abrindo
Deixo cair gotas de orvalho, lágrimas de amor...

Fico feliz por te ver sorrindo novamente
Enquanto suavemente toca meu corpo perfumado
Toda tristeza se vai, levando a saudade
A lua magistral clareia e aplaude
O nosso primeiro beijo há muito esperado.

Amanheço em teus braços, de beijar perdi a conta
As horas não passam, os segundos são eternos
Troco tu’alma com a minha em jura de amor...
Só EU E VOCÊ ...numa única promessa:
- De nos amarmos até morrer.

Obrigada Gilberto, ficou lindíssimo, se tiver mais mande que duetamos...

Foto de Cecília Santos

FUGA...

FUGA...
:
:
:
Do que fujo...?!?
Não sei dizer...!!!
Talvez dos sonhos desfeitos.
Talvez do tempo efêmero.
Talvez da rotina da minha vida.
Não sei bem do que fujo...!!!
Quiçá dos momentos tristes.
Quiçá da saudade doída.
Talvez de uma realidade.
Que ainda me fere e magoa.
Fujo como o dia, quando chega a noite.
Fujo como as gotículas
do orvalho, antes do sol se pôr.
E furtiva me torno nesse sonho.
Nuvem nebulosa de brilhos refletidos
Querendo fugir, não encontrando saída.
Talvez a fuga não seja o caminho,
Apenas um atalho para amenizar
minhas feridas.

Direitos reservados*
Cecília-SP/04/2008*

Foto de Joaninhavoa

Eterno Amor...

Amor para ser amor
Será eterno!
Amor eterno é como o orvalho
Se revigora!
Neste universo sem dia nem hora
Mas onde ainda assim o sentimento
Emoção, paixão, tesão, encantamento
Jamais em tempo algum ficarão numa outra dimensão!
Farão sempre parte do contexto
em questão!

JoaninhaVoa, In "Amor para a Eternidade"
(27/04/2008)

Foto de Drica Chaves

Cores

Amo, quero, chamo por ti
Sinto-te aqui próximo a mim
Suave como uma gota de orvalho
Que desliza e se sacia
Na relva, em meio à selva
Onde o lobo-mau é você
Em busca de prazer
Eu sou a dama de vermelho
Tenho doces, tenho cores
Que te pintam alegremente.
Chega o encanto
Sonho e danço
Jogo o meu laço
Envolvo-te em meus braços
Sou, no entanto, dona do teu espaço.

Drica Chaves.

Direitos autorais reservados.

Páginas

Subscrever Orvalho

anadolu yakası escort

bursa escort görükle escort bayan

bursa escort görükle escort

güvenilir bahis siteleri canlı bahis siteleri kaçak iddaa siteleri kaçak iddaa kaçak bahis siteleri perabet

görükle escort bursa eskort bayanlar bursa eskort bursa vip escort bursa elit escort escort vip escort alanya escort bayan antalya escort bayan bodrum escort

alanya transfer
alanya transfer
bursa kanalizasyon açma