Sol

Foto de naymaximo

ONDE ESTA O SOL

O SOL HOJE NÃO NASCEU
ONDE SERA QUE ELE ESTA
OS PASSARINHOS GRITAM
SEM SABER SE ELE VIRA
AS FLORES TAMBEM HOJE NÃO SE ABRIRAM
PARA SUA BELEZA MOSTRAR
E O BEIJA FLOR QUEM VAI BEIJAR
ONDE ESTA O SOL QUE ILUMINA
NOSSAS MANHÃS VEM AGRACIAR
PRA ONDE SERA QUE ELE FOI
UMA VOZ VEM PERGUNTAR
E OUTRA A RESPONDER
O SOL NÃO RESISTIU
SE ENCANTOU COM A LUA
E COM ELE FUGIU

Foto de Carmen Vervloet

Metamorfose

Um copo de cristal sobre a mesa inventa as cores todas do arco-íris... Mário Quintana

Metamorfose

Uma taça de cristal vazia
vazio também o coração
transporto-me na fantasia
buscando nela um naco de compaixão

Pinto um arco ires no céu
envolvo-me em sete cores
no devaneio faço um escarcéu
cubro em silêncio as dores

No vermelho busco paixão
com laranja escrevo canção
pinto um sol em amarelo
os olhos se acendem e enxergo o belo

No verde encontro esperança
no azul o herói da minha infância
que me contempla com olhar anil
deixa-me ávida pela vida ... febril

Desperta o sutil com o violeta
e a luz explode afinal
renasce a alma em alegre borboleta
sobrevoa em sete cores a taça de cristal.

Carmen Vervloet

Foto de Rosinéri

TRAIDA EM PENSAMENTO

Teus olhos cor do mar
Me encantaram quando os vi
Teu cabelo cor da noite
Me veio ensombrar a vida

Vivo esta paixão doentia
Toda a noite e todo o dia
Não consigo tirar-te da mente
Desde o primeiro dia

Ao sol recordo tua pele
Bronzeada e tão macia
Á noite quando me deito
Sinto um cheiro que inebria

Sei que me amas
Sei que me queres
Mas sinto que pensas
Nas outras mulheres

Recorda o momento
Em que escrevo este poema
Pois será o primeiro dia
Do resto das nossas vidas.

Deitada no nosso leito
Com a minha cabeça em teu peito
Sinto que já fui traída
Nem que seja em pensamento.

Foto de Arnault L. D.

Encanto ( Um poema para Witch )

Entre dois enigmas:
A feiticeira lê nos astros estigmas
dentre a noite felina beleza
enquanto a Lua cheia surge acessa

A Lua transpõe reflexos do além
e para as gotas d'água estrelas vem
e no olhar da feiticeira, bem de perto
o céu refleti-se inteiro e aberto

A feiticeira cavalga a noite na crina
sob a alva, ambas de alma feminina
mas apenas a feiticeira é mulher
somente dela um sol pode nascer

A Lua, mutável, distante e fria
a feiticeira a pele morna, arrepia
A lua se despe e o céu cintila
e a feiticeira mesmo nua se veste de magia

As madrugadas me fascinam.
nuvens do lufar dos lábios instilam
Gotas de orvalho banhadas de prata,
uivos de loba, ronronares da gata

Apaixonado, expresso o encantamento
Pela madrugada, noite, Lua e vento,
mistérios ocultos num breu de azeviche
E por uma feiticeira, … Witch.

Foto de onil

CASA DO MONTE

NÃO NASCI NO ALENTEJO
MAS QUANDO POR ELE VIAJO
SINTO UM ENORME PRAZER
JÁ HÁ EM ALGUNS LADOS
PINHEIROS VERDES PLANTADOS
QUE DÁ GOSTO PODER VER

HÀ UNS BONS ANOS ATRÁS
DESCOBRI AQUI A PAZ
NESTE MONTE DE VAQUEIROS
CONHECI NOVAS ALDEIAS
AQUI REFRESCO AS IDEIAS
REVEJO ALGUNS COMPANHEIROS

DE MANHÃ PELA ALVORADA
O SOL DE COR AVERMELHADA
FAZ ADIVINHAR GRANDE CALOR
NESTA TERRA DE SOL QUENTE
O CLIMA É BEM DIFERENTE
OS MONTES TEM OUTRA COR

AS ESTEVAS ESTÃO FLORIDAS
PEGAM-SE ÁS ROUPAS VESTIDAS
QUANDO ANDAMOS ENTRE ELAS
VEEM-SE CARREIROS DAS LEBRES
QUE VÃO DAR A ALGUNS CASEBRES
E AS PERDIZES COMO SÃO BELAS

CORRE-ME O SUOR NO ROSTO
ESTAMOS NO MÊS DE AGOSTO
AQUI O CALOR É IMENSO
DEPOIS DO ALMOÇO É A SESTA
NÃO HÁ TERRA COMO ESTA
AQUI NA VERDADE EU DESCANSO

OS PASSEIOS SÃO SALUTARES
RESPIRAM-SE OUTROS ARES
NESTA TERRA POUCO POVOADA
AQUÉM ALÉM HÁ UM MONTE
MAS CADA UM TEM UMA FONTE
PARA A SEDE SER SACIADA

O MONTE DE VAQUEIROS É PORREIRO
FREGUESIA S. MIGUEL DO PINHEIRO
CONCELHO MÉRTOLA BEJA DESTRITO
HÁ ANOS FOI ISTO QUE EU IMAGINEI
COM ESFORÇO O SONHO REALIZEI
TENHO CASA NUM MONTE BONITO

VIRADA AO SOL-NASCENTE
VEJO-O DE MANHÃ BEM BRILHANTE
PARA MAIS UM DIA DE CALOR
É MAIS UM DIA DE VERÃO
ESTA É A MELHOR ESTAÇÃO
PARA BRONZEAR E DAR CÔR

FOI SORTE REALMENTE
NESTA TERRA DIFERENTE
ESTE MEU MONTE ENCONTRAR
AQUI LABUTEI BEM DURO
MAS TENHO CASA PARA O FUTURO
ESTE É O MEU SEGUNDO LAR

FAMILIA E AMIGOS DE VERDADE
AQUI MATAMOS A SAUDADE
DO AMOR QUE TEMOS NO PEITO
QUEM MINHA CASA VISITAR
AS PORTAS DE PAR EM PAR
ESTÃO ABERTAS A PRECEITO.

17/12/09
ONIL

Foto de Sérgio Carapeto

Tenho no meu peito

Tenho no meu peito,
Algo tão inútil e imperfeito,
Que só bate por te amar!

Um amor que para mim é tão cruel,
Como os Deuses a quem fui infiel!

Um amor sem perdão,
Porque não posso controlar o coração!

Essa é a crueldade do destino,
Pelo qual fujo,
E minto,
Tudo aquilo que te digo,
E sinto.

Apesar de te querer e amar,
Os meus sentimentos não consegui controlar,
Ai… se eu pudesse arrancar,
O coração que me bate no peito,
Tudo seria perfeito.

Seria como uma pedra na calçada,
No passeio parada,
Por que passariam despercebida.
Seria nada mais que uma pedra…
Na calçada esquecida.

Mas para minha desgraça,
Devaneio e ameaça,
Tenho no meio peito,
Um coração que bate imperfeito…
Por ti!

Desde o primeiro momento,
Em que te vi,
Como parados no tempo,
(Inesquecível momento)
De loucura em pensamento!

E nesse momento eu me perdi,
E jamais me encontrei,
Só sei que me perdi,
E só me reencontrei em ti,
Apesar de vivo,
Parece que morri!

Amei e sofri,
Pedi e morri,
Naufragado nesse maré verde e agreste,
Que o teu olhar veste.

E os teus cabelos doirados,
Fios de ouro imaculados,
Que os anjos tecem,
Eu amo,
Como as rosas dos jardins de Adónis,
Por quem eu clamo!

E os teus lábios,
Pecados de anjo,
Que eu esbanjo,
Eu amo,
E desejo possuir,
Como o Deus que eu chamo,
E não me consegue ouvir.

Mas a minha maior desgraça,
É pior do que te amar,
É pior do que te querer,
É pior do que te amar,
E não te ter.

É o teu rosto angelical,
Que sem compaixão me atrai e seduz,
Como uma borboleta…
Seduzida pela luz.

Esse rosto que me fere mortalmente,
Com a sua beleza e esplendor,
É simplesmente,
O meu coração que bate por amor!

E o teu corpo,
Que eu desejo possuir,
Como a oiro e diamantes,
É nada mais que pétalas de rosas,
(Desejos tão amantes)
Como pedras preciosas.
Majestosas!

Sopradas pelo vento da manhã,
Que me liberta nesta fria manhã,
Com os seus raios de sol,
Que me aquece nesta noite tão fria,
O teu corpo era o sol que me aquecia!

Foto de Sonia Delsin

ÉS

És pouco mais que tudo.
És pouco mais que nada.
És pó da estrada.
És garoa da madrugada.
És manhã iluminada.
Gargalhada.
És sabe o quê mais?
Guerra e paz.
Voraz.
Audaz.
És peito empinado a escalar o íngreme caminho em busca de um sol, de uma lua.
De uma verdade todinha tua.

Foto de A ciganinha

Amor e medo

Amor e medo

O amor causa sensação de medo,
é como estar no topo da montanha
sentindo o açoite do vento,
sem suporte pra se agarrar
e o coração bandoleiro
com seu eterno tic-tac,
a espreitar novos raios de sol
buscando novo ardor.
Amar é inseguro?
Permitir,
que o medo, este guia
guia cego,
embace o olhar,
amordace a boca,
e a vida finde sem história
pra contar...
é como morrer, vivo estando!

Amor é luz... é vida
combustível da alma
que jorra do poço
do coração...

Diná Fernandes

Foto de Carmen Lúcia

Antes de ir...

Antes de ir...
removeste pedras cravadas em meu caminho,
fertilizaste o solo orvalhando amor onde reinava a dor,
plantaste em cada parte de meu ser, semente tua
e teus raios de sol iluminaram minh’ alma nua...

Antes de ir...
traçaste rotas para eu seguir sozinha,
suavizaste a aridez do chão pra não me sangrar espinhos,
poetizaste vazios, fundos buracos frios
e no lugar de vácuos , versos construíram ninhos.

Antes de ir...
compuseste a nossa canção...
e me pego a dançar contigo, plena de emoção,
rendo-me a um louco desejo por ti...
que mesmo não estando, sei que estás aqui.

Antes de ir...
ensinaste-me a viver...
fizeste-me crer que o amor não se acaba com a morte,
preparaste-me para inexplicáveis despedidas,
que a partida é o recomeço da chegada
e o que parece fim é o início de uma nova vida.

Carmen Lúcia

Foto de Carmen Vervloet

No Ventre do Dia

Como anular a luz
que a manhã irradia
se é ímã que atrai a alegria
que em silêncio habita
no ventre do novo dia?!

Raio de sol que incendeia o mar
e se transmuta em maresia
e no vai e vem do amar
lembra que vai se apagar
devora a areia com ousadia.

Fonte que jorra energia...
Uma cascata que se acende,
o canto lírico da cotovia,
a flor que se abre silente
dando à luz a tanta poesia...

Carmen Vervloet

Páginas

Subscrever Sol

anadolu yakası escort

bursa escort görükle escort bayan

bursa escort görükle escort

güvenilir bahis siteleri canlı bahis siteleri kaçak iddaa siteleri kaçak iddaa kaçak bahis siteleri perabet

görükle escort bursa eskort bayanlar bursa eskort bursa vip escort bursa elit escort escort vip escort alanya escort bayan antalya escort bayan bodrum escort

alanya transfer
alanya transfer
bursa kanalizasyon açma