4º concurso

Foto de Maria Goreti

NOITE DE NÚPCIAS

(Microconto)

Ela preparou o quarto para a noite de núpcias. Ajeitou as flores, gelou o champagne, acendeu velas, ligou o som, queimou incenso. Vestiu a camisola do dia. No lençol os bonequinhos do “Amar é” e muitos corações vermelhos. Ele olhou e os dois riram a ponto de não conseguirem fazer amor. Adormeceram.

Maria Goreti Rocha
Vila Velha/ES - 19/5/07

Foto de ivaneti

O Beco

O Beco
(Ivaneti Nogueira)

Levo a vida, pensando no romper da madrugada...
Sentindo uma dor danada...
A alma vazia, anda bêbada pelas ruas
Embrenhada na escuridão da noite fria
Esperando um beco para encostar...
Neste amor alusivo
Choro triste a dor e o abandono deste elo perdido
Parte da relva não confessa minha tristeza
Fica apenas nas artimanhas...
O choro abafado, por uma alegria perdida
Apenas ilusões!
Fazendo requerimento para viver uma linda paixão
Mais tenho a calma nesta solidão
Porque nada faz sentido
A cada passo deixo vestígios de um passado
Que resiste em não passar
Quero o silêncio para atender a minha vida fria
Que nem vida existe mais neste corpo
Que um dia teve vida!
Fico escondido sentindo o perfume deste beco sem saída
Nem sei se o perfume é natural, se vem do beco ou desta minha vida!.

Foto de ivaneti

Despedida

Despedida
(Ivaneti Nogueira)

Neste chapéu preto,
Triste, cor da despedida,
Vejo o paletó da mesma cor
Acompanhar minha partida.
Um adeus!
Adeus á vida!
Enganam-se os corações quando pensam
Que na partida parte também o amor.
Morre tudo!
Tudo menos a dor da despedida...
Despedida de um grande amor!
Foram-se todos…
Restaram apenas vestígios de uma grande dor,
Porque ao amor não existe despedida.
A sombra que assombra o véu da meia-noite
Chora...
E chora triste!
A dor crônica do amor...
O corpo se foi...
Ficou o sonho vivo de ser feliz...
De renascer em outros braços a felicidade
Que em vida...
Não foi vivida...
ivaneti

Foto de José Herménio Valério Gomes

O FOGO

PELO FRIO È TISTEZA
PELO FOGO È UMA CHAMA DE AMOR
O PRIMEIRO NUNCA TEVE NOBREZA
MAS O FOGO HABITA OS CORACÕES DE TODOS
LÀ NO CÈU OS ANJOS PARTILHAM
COM OS HOMENS QUE NASCERAM EM TERRA
ELES SÃO UMA CHAMA QUE DEIXA A IMAGEM
DAS CRIANCAS QUE SEGUEM A GUERRA
MESMO AS MULHERES ESTÃO EM PERCA
DE CERTA DIGNIDADE HUMANA
OUTRORA ELAS ERAM A VOZ DA PAZ
HOJE ELAS DESTROIEM COM O FOGO DO ÒDIO
O FOGO,O FOGO SEMPRE O FOGO
SE ESTE CALOR SE ENCONTRA NO CORACÃO
ENTÃO PORQUE NÃO TATUALO NA PELE
AO PARTILHAR COM OS ANJOS DA FELICIDADE
ABRACAMO-NOS E TRANSMITIMOS ALEGRIA AO CORACÃO
DISPUTIMOS E ISSO GELA O AMOR
MAS HÀ SEMPRE UMA PEQUENA CHAMA QUE CHORA
DE NÃO SER COMPREENDIDA NO CORREDOR
REALIZAMOS A FALTA DE FOGO
E QUE UMA MÃO PODE FAZER PROVA DE CARIDADE
ESTE GESTO È TÃO ANTIGO
E INSUFICIENTE COMO GENEROSIDADE
AS NUVENS ESCONDEM O SOL
E A LUZ VAI APAGANDO PARA ALGUNS
ESQUECENDO A PROMESSA DO DIA ANTERIOR
DE DISTRIBUIR O FOGO DO AMOR NAS PALMAS DAS MÃOS
È ESTA A MISÈRIA DOS HOMENS DE PÈ
E SÒ UM SONO HYPER-PROFUNDO
LHES PROCURA DIGNIDADE DENTRO DE UM SILENCIO ABSOLUTO
DEIXANDO SEUS SONHOS PREGADOS NO TECTO
A QUEDA DE UMA BORBOLETA
NUNCA MAGOOU O PEÃO NA COINCIDENCIA
COMO A QUEDA DE UM HOMEM LIVRE E BOM
O FOGO LHE È RECUSADO SEMPRE
PATINA ASSIM A ESPERANCA DA MAIORIA
POR ESTES ULTIMOS ELE È ADORADO
MESMO SE ELES SÃO IMPEDIDOS DE OLHAR
E MAIS E MAIS È TÃO BOM
NUMA PRÒXIMA REENCARNACÃO
NASCER UM SER CÃO
PARA MERECER UMA OUTRA DOSE DE ATENCÃO
O FOGO,O FOGO DE AMOR
O FOGO,O FOGO DE SER AMADO
O FOGO QUE JAMAIS ENCONTRAMOS NO CORREDOR
O FOGO,O FOGO DA GENEROSIDADE.

ZEHERVAGO..........GENEVE.........

Foto de José Herménio Valério Gomes

POR APENAS UM MOMENTO

EU QUERIA TANTO VOLTAR ALI
EM AQUELE LUGAR NOSSO
EU QUERIA TANTO E NÃO ESQUECI
OS NOSSOS DESTINOS OPOSTOS
POR VEZES VAGUEIO PELAS RUAS
E CHEIRO UM PERFUME EM TANTOS
FAZ-ME RECORDAR NOITES À LUA
ONDE ME PERDIA NO TEU ENCANTO
NÃO SEI MAIS SENSIVEL
COMO QUANDO CONTIGO
ONDE O AMOR E PAIXÃO ERA BEM MAIS VISIVEL
E HOJE SOFRO EM CASTIGO
PERDOA A MINHA DUVIDA
QUANDO NÃO OUVI O MEU CORACÃO
SÒ TU ESTIVESTE LÙCIDA
AO LUTARES PELA NOSSA PAIXÃO
QUE EU UM DIA DEIXEI DISSIPAR-SE
TAL POEIRA NUVEM DE UM SONHO
TU LUTASTE PARA QUE EU FICASSE
E EU ESCOLHI O FINAL MENOS RISONHO
HOJE VIVO DE LAMENTOS
MAS GUARDO O MELHOR DE NÒS
PASSADO TODO ESTE TEMPO
TUDO QUE A LUA OBSERVOU A SÒS
E EU QUERIA TANTO VOLTAR ALI
VIVER POR INSTANTES SORRISOS
DIZER-TE O QUANTO SINTO POR TI
E NAUFRAGAR NO TEU ETERNO PARAISO

POR UM MOMENTO
EU QUERIA TANTO VOLTAR A SER FELIZ...............contigo

Foto de Daemon Moanir

Interlúdio - I

É esta dor que não passa,
É esta ânsia que me trespassa,
O amor que corta e recorta,
A mente que me vai e não me volta
Que me mantêm de ti a pão e água.

São gritos de tormentos
De caras vistas e revistas.
São sombras de vidas sobrevividas
Em abismos oprimidos,
A respirar palavras de ajuda
E a engoli-las a seco e em vão.

E o pânico, o medo,
As faces de horror e desalento
Espelhadas na minha as encontro,
A dar-me o frio, o gelo como certo.
Cerro os olhos que não consigo ver-me assim.

Os sonhos, as esperanças?
Perdi-as de uma vida melhor.
`
Ó tu que tanto m'encantas,
Dai-me a boa nova. Canta o interlúdio.

Foto de elcio josé de moraes

SUTILMENTE

Você sem querer,
Apareceu em minha vida.
E tocou tão sutilmente,
O meu coração.

Sofrido, calado, sentido,
Tão carente que viveu nova ilusão.
Você sem saber, nem percebeu,
Que me deixou apaixonado.

Sonho ainda tê-la um dia,
E ganhar o seu amor minha querida,
E ter o teu carinho só para mim.

E ter talvez quem sabe,
A tua paixão,
E morar para sempre em teu coração.

Escrito por elciomoraes

Foto de Sentimento sublime

A você Dumont... Osvania Souza

A você Dumont!

Deus não deu asas reais aos homens.
Mas deu a um único ser.
Humilde nascido no interior de minas.
Cidade que teu nome veio a ter.
Em homenagem a você.
Alberto Santos Dumont.
Recebestes então as asas da imaginação.
Para inventar o avião.
Fazendo o ser humano voar.
Com sua inteligência e coragem.
Persistência e bravura.
Esse homem cheio de louvor.
A quem de louco o povo o chamou.
Com seu invento “maluco”.
Seus aviões em todo o mundo.
Não param nem por um segundo.
Transportando pelos ares.
Cargas, pessoas e atravessando mares.
Para todas as partes e lugares.
Mas o que você Dumont não sabia!
Que seus aviões um dia.
Para sua maior tristeza e agonia.
Os homens com toda certeza.
Nas guerras os fossem usar.
Com maldade e frieza.
Matando seus irmãos e a natureza.
Perdoe querido inventor.
Esses homens maliciosos.
Utilizando-o de modo errado.
O avião por você inventado.
Correndo atrás de riqueza e poder.
Usando o teu avião que poderia ser.
Um instrumento que levasse ao mundo.
A união dos povos, alegria e lazer.
Penalizo-me em ter que te dizer.
Que a cidade que te viu nascer e crescer.
O mundo não a quis reconhecer.
Somente um pouco ela veio a crescer.
Mas tenha certeza Dumont.
De que tua inteligência e mãos.
Enriqueceu nossa nação.
No intercâmbio entre irmãos.
Ao saber do mal uso de seu invento.
Não agüentou você tanto sofrimento.
Que lamento!
Morrendo em sua casa no Guarujá!
Deixo aqui minha homenagem singela.
Sei que não é perfeita e nem a mais bela.
A você querido Dumont...
Osvania

Foto de Dirceu Marcelino

NUVENS DE FUMAÇA I

O vapor forma uma nuvenzinha fina!
Como gostava de ver esta paisagem.
Namoro-a em sonhos como tu menina,
Vejo-te ao longe, só a tua imagem...

Como “Maria-fumaça” lá no alto da colina.
A que corria ver todo dia a passagem,
Toda vez do mesmo lugar, da tua esquina.
E como sonho com essa miragem.

Olhava o céu para ver como se dissipava,
A fumaça de meus sonhos de menino.
Mas ainda hoje. Vejo teus olhos que cintilava

Ao ver-me com teu olhar feminino.
O acorde de teu coração vibrava
E ainda aqui ressoa como um hino.

Foto de Sentimento sublime

Vida.....Osvania Souza

Vida!

O que é a vida?
Vida é morte.
Morte da vida.
A cada dia, minuto ou segundo.
Caminhamos com a vida pra a morte.
Não nascemos para a vida.
Nascemos sim para a morte.
E a cada dia desfalecemos
E se quer percebemos
Caminhamos para a morte.
Que ao nosso lado caminha.
Sem fazer um ruído se quer.
Às vezes a morte nos dá um sinal.
De que está a nos rondar.
Devemos então nos cuidar.
De nossos corpos, de nossas almas.
Vidas peregrinas, sonhadoras.
Por momentos arrogantes, ignorantes.
Vidas que pensam ter tudo.
Mas que nada tem.
Vidas perdidas num vazio.
Sem propósitos e sem sentidos.
Vidas que não se incomodam.
Com o sofrimento de outras vidas.
Vidas egoístas que somente pensam.
Em suas próprias vidas.
Esquecendo-se que além de suas vidas.
Tem outras vidas também
Deprimidas, vazias, sofridas.
Dependendo de outras vidas.
Enfim, vidas sem razão de ser.
Porque o desfecho de todas as vidas.
È simplesmente nascer e morrer.

Osvania

Páginas

Subscrever 4º concurso

anadolu yakası escort

bursa escort görükle escort bayan

bursa escort görükle escort

güvenilir bahis siteleri canlı bahis siteleri kaçak iddaa siteleri kaçak iddaa kaçak bahis siteleri perabet

görükle escort bursa eskort bayanlar bursa eskort bursa vip escort bursa elit escort escort vip escort alanya escort bayan antalya escort bayan bodrum escort

alanya transfer
alanya transfer
bursa kanalizasyon açma