Blog de Marilene Anacleto

Foto de Marilene Anacleto

Baleeira, Baleeira

$
$
$

Cheiro de baleeira,
Tarde de chuva,
Vento, verão.

Lembrança das cabanas,
Dos cozinhados,
Em panelinhas de barro.
Arroz encruado
Feito na fogueira
Do quintal ao lado.

Da sobremesa,
De açúcar e farinha
Roubados da cozinha
Da mãe ocupada,
Coitadinha!

Tempos distantes,
Registrados na memória.
Um cheiro, uma cor,
Fazem-nos voltar no tempo,
Inserem-nos na antiga paisagem,
Num amontoado de imagens
Revivemos a história.
De medo ou de glória.

Baleeiras, já são poucas.
Como também as crianças
Que sentiram aquele cheiro,
Que conheceram o sabor
Que brincaram nas cabanas...

Vivem no computador
Lutando com coisas estranhas,
Brincadeiras enfadonhas
Sem aventura, sem cor,
Rindo sozinhas, sozinhas.
E tão carentes de amor!

Afastam-se de suas raízes,
Desconhecem tantos matizes,
De sua mãe e seu pai.
Crêem ser tudo importante:
O e-mail, o MSN, o Facebook e tal
Acreditam saber tudo
E vivem num mundo mudo
De tantas coisas virtuais.

Baleeiras, baleeiras,
Como é bom agradecer
Brincadeiras de criança,
E, enfim, reconhecer:
O bom jeito, o bem viver
Da juventude e da infância.

Quisera, meu Deus, quisera,
Que assim pudesse viver
A sentir e a aprender a vida,
Nosso jovem, nossa criança.

Marilene Anacleto

Foto de Marilene Anacleto

Aroeira

$
$
$

AROEIRA

Os braços da memória
Pintam meu coração
Para reviver minha história.

Dos tempos de solidão
E uma alegria intensa
De viver minha emoção

A cada canto sonoro, corria,
Para ver qual era o pássaro
Que dançava a alegria.

A cada pingo de chuva,
Nas folhas, das madrugadas
Corria a abrir a janela
Para sentir o abraço
Das gotas diamantadas.

E o café da manhã
Na alegria do afã
E a dança da aroeira

Carregadinha de flor
Dançando a brincadeira
Dos pássaros ao seu redor

Despenteavam a cabeleira
E derrubavam os enfeites
Da minha rica aroeira.

A minha amada aroeira
Reserva toda a energia,
Agora podada e altaneira,

Vai atrair a passarada inteira
Vai pintar mais flores novas
E transformar-se em vermelha.

Marilene Anacleto

Foto de Marilene Anacleto

Oferendas

$
$
$

Flores dançam no mar
Fluem esperanças no ar.
Deleitam-se no eterno balanço
Deslocam-se para a areia branca.

Junto às flores, espelhos,
Pentes, batons e laços vermelhos.
Esperança de prosperidade,
Saúde, paz e felicidade.

Têm cheiro da libertação
Do sofrimento ou inveja,
Caprichosa doação
Que no mar azul navega.

Na fina areia aportam
Com a missão já cumprida.
Ao poder do sol, esperam,
A maré em sua subida.

Outra hora, outro dia,
Espalham-se e são afastadas.
Juntam-se a outras, na areia:
Balas, vinhos e cocadas.

A cada rica oferenda,
Ornada com tanto carinho,
Coração do doador embeleza
Traz a luz ao seu caminho.

Cada qual é uma oferenda
Para a mãe, o marido ou o pai.
Não pode esquecer da beleza
Da vida que logo se vai.

Marilene Anacleto

Foto de Marilene Anacleto

Para o poeta, o nada existe

$
$
$

Para o poeta, o nada existe,
É alguma coisa.

Neste nada arrasta-se,
Entra em labirintos,
Bebe um bom vinho.
Dança, caminha, pára,
Encontra-se, enfim.

Sempre encontra um movimento,
Um balouçar do vento,
Um verso para cantar.

E sente essa música inaudível,
E entra nela, balouceios e rodopios
Concatenados com sua Alma,

Naquele nada que tu não viste,
Mas que existe.

Marilene Anacleto

Foto de Marilene Anacleto

Para Minha Mãe, Um Balé

$
$
$

Para a Minha Mãe, Um Balé

E, na música inaudível,
Ela rodopia, de braços abertos,
E só.

Com pensamentos e orações,
Ela se dobra e se ergue,
Braços aos céus.

Em sua vida surge o companheiro,
Braços dados, pés no alto, pés no chão.
Corações aos céus.

Vem a filha, dela se esquece,
Balé intenso, mamadeiras, choros,
Entre fraldas, professora.

Já nem sabe mais a idade,
Só um pé, só uma mão, equilíbrio,
Asas no viver corrido.

E mais uma filha, e um filho, e outro,
Quatro meninas e quatro meninos,
Ao todo são oito.

Pés ágeis no chão, cabeça num bem pensar
Braços a estender longos varais,
Para os filhos, movimentos do bem olhar.

Os filhos entram na dança,
Travessuras, enfileirados rodopios,
Braços e pés prontos para o desafio.

O companheiro adoece.
Dia, noite, e madrugada em prece.
Agora o balé e de oração e fé.

Ele se vai, segue o caminho.
Ela quer se prender, ficar sozinha,
Mas a vida é dança, é balé.

Na música inaudível,
Apoiada pela fé e pelos filhos,
Rodopia, braços aos céus, e Só.

Aos poucos, volta a Ser o Que É.

Marilene Anacleto

Foto de Marilene Anacleto

Alegria

$
$
$

Alegria faz
Harmonia de ave
Em qualquer nave!

Marilene Anacleto

Foto de Marilene Anacleto

Amar é

$
$
$

Amar é voar
Sem lei na imensidão
Feito gavião.

Marilene Anacleto

Foto de Marilene Anacleto

Maternidade

$
$
$
$

Madura. A menina mãe
Evolui de forma dolorida.
Acaricia seu pequeno ventre,
Onde brota a vida de sua própria vida.

Passos mansos e comprometidos,
De um corpo de sonho contido,
Sorriso brando num brincar criança
Esparge no espaço a pura esperança.

Deixou de ser a formosura,
Quadril equilibrado com a cintura,
Para arredondar-se de flores roseadas
E ser, do fruto gerado, a raiz sagrada.

Amadurece mais, quando se rasga,
E silencia o choro com o abraço.
Refloresce em sorrisos doces alargados
A cada cantiga, a cada toque no pequeno amado.

Mas já se preocupa em levá-lo à escola,
E se um dia pisará na grama,
E se dormirá na sombra das árvores
Como os meninos das histórias que lhe conta.

Marilene Anacleto

Foto de Marilene Anacleto

Para as Mães, e os Pais que são Mães, deste site, uma música

*
*
*
*

Pachelbel Canon,
Aleluia divino,
Muito, muito carinho.

Marilene Anacleto

Foto de Marilene Anacleto

Mãe, quero colo!

*
*
*
*
Mãe é nossa primeira e vital morada
Quarto que dá forma e vida à argila que somos
Canto de mundo em que ouvimos a música mais suave:
A tranqüila e aconchegante batida do coração.

É o espaço do universo escolhido pelo espírito
Para o preparo de estágio especial na Terra
Nutrientes, afetos, sabores e dissabores
Recebemos para enfrentar o mundo que nos espera.

E quando estamos prontos (prontos?) para a partida
Forças contrárias nos envolvem
Uma aperta, outra puxa, o fio se corta
A dor da mãe em lágrimas se dissolve.

Seguimos adiante, faceiros, prodigioso crescimento
Somos amados, amamos a vida, tudo entendemos
Estudamos, ensinamos, gente grande nos tornamos
Profissões, cargos e carreiras a muitos propiciamos.

Mas quando, em meio à vida, palavras são impotentes
Do burburinho falante da mente não nos livramos
Tentamos, em vão, retornar ao colo quente
De novo, em semente nos transformamos.

Impossível! Nove meses durou o treino do silêncio
Preparou-nos para encontrarmos no isolamento
Valorosas pérolas contidas no problema e na dor
E seguir a vida a experimentar e a doar amor.

Esquecemos o afeto, a música, os nutrientes
Preparados a tempos por um coração quente
Que suportou muitas provas além da dor
E cansaço, e desconforto para nos doar amor:

Conselhos, orações, entendimento
Nós recebemos, sempre, sempre,
E, mesmo que jamais peçamos
Está disponível aquele colo quente.

Feliz Dia das Mães!

Marilene Anacleto

Páginas

Subscrever RSS - Blog de Marilene Anacleto

anadolu yakası escort

bursa escort görükle escort bayan

bursa escort görükle escort

güvenilir bahis siteleri canlı bahis siteleri kaçak iddaa siteleri kaçak iddaa kaçak bahis siteleri perabet

görükle escort bursa eskort bayanlar bursa eskort bursa vip escort bursa elit escort escort vip escort alanya escort bayan antalya escort bayan bodrum escort

alanya transfer
alanya transfer
bursa kanalizasyon açma